Er zij licht

Licht is een interessant natuurverschijnsel. Licht verplaatst zich met een snelheid die onvoorstelbaar is: 300.000 km per seconde!

Afstanden in het universum zijn zo groot dat men die vaak niet in kilometers weergeeft maar in lichtjaren. De zon staat 150.000.000 km van ons vandaan, en het zonlicht heeft er 81/2 minuut voor nodig ons te bereiken. Licht is nodig voor leven.

In Genesis 1 wordt verteld dat God op de eerste scheppingsdag het licht schiep via zijn woord. In Johannes 1 is er sprake van Gods scheppende woord. Dat woord, de Logos, wordt hier verbonden met Christus die licht brengt in de duisternis. Deze heeft het licht niet begrepen, gegrepen of overwonnen (verschillende vertalingen zijn mogelijk). De laatste past echter het beste en drukt hoop uit. Ondanks alle duisternis is het licht nl. niet overwonnen.

In die 17e en 18e eeuw is er een Verlichting opgetreden. Door het vrije gebruik van de menselijke rede kon men zich bevrijden van alle dogmatisme. In onze zgn. Postmoderne tijd wordt al wat er beweerd wordt voor even waar of onwaar gehouden. Dat ziet men ook op religieus terrein. Denktucht is er vaak afwezig, fantasie is er te veel.

Maar er is een nieuwe verlichting mogelijk als men terugkeert naar het inzicht van Friedrich Schleiermacher (1768-1834) dat religie primair een zaak is van gevoel of besef van het oneindige, het Zijnsmysterie of de Dieptedimensie van het bestaan. Allerlei leringen of fantasieën over het bovennatuurlijke kan men dan terzijde stellen. Over blijft de ene werkelijkheid die men wetenschappelijk kan bestuderen enerzijds, en dat vol verwondering, en die men anderzijds leert ervaren als gehuld in een Mysterie waarin alles zijn grond vindt. In het licht van dat besef wordt het gewone bijzonder.