Deze keer koos zij als thema 'Geef mij terug de ogen van een kind'.
Ze laat ons zingen maar ze heeft ook muziek voor ons uitgekozen die past bij haar voordracht.
De zondagse bijeenkomst begint om 10.30 uur en duurt ongeveer een uur. Aansluitend is er gelegenheid om met elkaar koffie te drinken en bij te praten in het Walkartcentrum.
We zien u graag aan de Kerkweg 23 te Zeist.
Op 2 mei jl. waren Alphons en ik vanuit de Walkartgemeenschap vertegenwoordigd bij de mooie, sfeervolle, dankbare maar ook verdrietige afscheids- en crematieplechtigheid van Loes Wilschut.
Loes was jarenlang met haar echtgenoot lid van de Walkartgemeenschap en toen haar man Jan overleed, bleef Loes in de Programmacommissie nog lang actief. Zij trok veel sprekers aan in die tijd. Toen Loes na jaren slechter ter been raakte en het alleen wonen moeilijk werd, verhuisde zij naar de Mirtehof en na enkele jaren naar de Amandelhof, waar zij gelukkig heel goed begeleid en verzorgd werd.
Loes vertelde mij over haar opgroeien in Nederlands Indie (ze was geboren in Makassar) en haar verblijf in Jappenkampen. Na vertrek naar Nederland werd ze een gelukkige echtgenote. En ze werd moeder van vier zonen waar zij altijd weer over vertelde en natuurlijk enorm trots op was, misschien wel steeds trotser op werd. Ook op haar kleinkinderen.
Zij vertelde over haar studietijd, haar activiteiten in de politiek (PvdA), de Feministen; zij schilderde en was regelmatig een paar dagen in Friesland met een schildersgroep. Ze was lid van een leesgroep en ze hield van de natuur. Van een bloesemboom kon ze grenzeloos genieten.
Velen van ons herinneren zich haar als een rustige, vriendelijke en tevreden vrouw met humor! Zij droeg tot op het laatst een zeer warm hart voor de groeiende Walkartgemeenschap en zou tot wel over de grenzen van de dood lid hebben willen blijven. Daarom ook blijven wij graag aan haar denken; aan haar werkzaamheden en haar opgewektheid en liefde voor zoveel dingen van dit mooie, aardse leven.
Een mooi mens is heengegaan.
Annemiek van Dijk
De wereld voorbij de horizon, gezien in gedichten en gehoord in muziek.
Eigen beeldmateriaal wordt verbonden met gedichten van Nederlandse bodem, van bekende en minder bekende dichters. Het programma wordt verrijkt met moderne en klassieke muziek op de dwarsfluit.
Uitvoerenden zijn Wim Markus, muziek, Jeanine Keuchenius & Gerard Rutteman (alias Drager Meurtant), tekst en beeld.
Plaats: Walkart Kerk, 1 mei, 2022, 10.30 – 11.30 (deur open vanaf 10 uur)
Kerkweg 23, Zeist, toegang vrij – collecte aan de uitgang.
Datum: 17 april 10.30 uur
Kerkweg 23, Zeist
Na afloop is er koffie drinken in het Walkartcentrum met het gebruikelijke paasbrood en een paasei.
NB. De tekst van deze preek vind je op https://www.walkart.nl/archief/overdenkingen/mrdrs-johan-de-wit/paasoverdenking
Zofia Balcar is geboren in Wroclaw, Polen. Na het Muzieklyceum aldaar studeerde
ze verder aan het Conservatorium.
Al heel vroeg voelde zij zich aangetrokken tot kamermuziek in verschillende vormen.
Tijdens haar opleiding nam ze meermalen deel aan concoursen, muziekcursussen en festivals, ook in het buitenland. In 1976 behaalde zij de eerste prijs met een strijkkwartet op een concours voor kamermuziekensembles in Poznan (Polen).
Eind 1977 vestigde zij zich in Nederland en studeerde verder aan het Rotterdamse Conservatorium.
Sinds 1980 maakte ze deel uit van Het Radio Filharmonisch Orkest, met een tussenperiode van 8 jaar in De Radio Kamer Filharmonie. De liefde voor kamermuziek is nooit over geweest en blijft in verschillende vormen
nog steeds de mooiste uitdaging voor haar.
Harry Schram studeerde piano en kamermuziek aan het Utrechts Conservatorium bij Herman Uhlhorn en Frits Knol. In Berlijn zette hij zijn studie voort bij Prof. Schlesier, piano en Prof. Stauch, liedinter-pretatie.
In Wenen volgde hij een aantal lessen bij Jörg Demus en in Stockholm een Masterclass bij Gerald Moore, de begeleider van o.a. Dietrich Fischer Diskau.
In Nederland terug studeerde hij verder bij Marinus Flipse, de vaste begeleider van de violist Henryk Szeryng.
Als kamermusicus werkt Harry Schram samen met zangers en instrumentalisten.
Naast muziek studeerde hij andragologie en godsdienstfilosofie, met denkers als Buber, Rosenzweig en Levinas.
Vanaf 24 september hopen we onze filosofische bezinning weer normaal te kunnen hervatten. Misschien dan ook weer in de gebruikelijke kring rond de tafels in de Walkartkamer. Zo niet dan verhuizen we voorlopig nog naar de veel ruimere kerk.
Rob Nepveu wil verder gaan met het boek van vorig jaar, maar in september eerst opnieuw aandacht besteden aan de hoofdstukken over René Descartes en Hannah Arendt, om er na al die tijd weer in te komen. Het boek is heel overzichtelijk opgebouwd en leent zich zeer goed voor het onderlinge gesprek.
Meer gegevens over data en kosten vindt u op de betreffende webpagina filosofische kring op de vrijdagmorgen.
Het Humanistisch Verbond, afdeling Zeist verzorgt deze Walkartontmoeting.
Hoe verhouden we ons tot natuur? Of hoe zouden we dat moeten doen? En wat verstaan we dan eigenlijk onder ‘natuur’? Filosoof Bas Nabers laat zien welke rol een filosofie van de zintuiglijke, lichamelijke ervaring kan spelen bij een verkenning van deze vragen. Sinds Plato geldt het oog als het meest nobele zintuig. Dat is geen toeval: in het westerse denken staat de mens veelal tegenover, buiten of boven de natuur; en iets goed kunnen bekijken impliceert al snel distantie, overzicht, controle.
Bas Nabers is ondernemend filosoof. Hij verzorgt colleges filosofie en humanisme bij verschillende instanties. Daarnaast biedt hij filosofiereizen aan, gericht op levensvragen en natuurbeleving, in binnen- en buitenland. In zijn woonplaats Utrecht verzorgt hij 'Proef je stad wandelingen'. Hij heeft een fascinatie voor wilde plekken en oefent zijn denken in wildernis, bos en stad.
De muzikale omlijsting wordt verzorgd door Lavinia Burke op Ierse harp.
Theo speelt Beethoven en Bach (en nog meer), Ariane speelt Schumann en Schumann, d.w.z. de beroemde Robert Schumann en zijn ondergewaardeerde, maar net zo geniale vrouw Clara, zó goed dat Ariane nu een lans voor haar breekt!
Tot slot spelen Theo en Ariane samen de ontroerende en meeslepende ‘Fantasie’ in f mineur van Franz Schubert.
De toegang is vrij, aan de uitgang wordt gecollecteerd.
Vrijdag 22 april 2022, 20.00 uur, Kerkweg 23, Zeist
Aanvang 14.30 uur tot circa 16.00 uur. Toegang voor leden en vrienden € 5,00; voor anderen € 8,00. Koffie of thee worden u aangeboden door de Walkartgemeenschap.
Zie ook de betreffende webpagina.
Ger is in besloten kring begraven op 12 maart op de Zeisterse begraafplaats Bosrust.
Op zaterdag 19 maart is er om 11.00 uur een herinneringsbijeenkomst in de Walkartkerk.
9 mei 2022 - Het ontstaan van de Zijderoute door dr. Rolf Strootman
De Zijderoute is de romantische naam voor een wijdvertakt netwerk van handelswegen die eeuwenlang het oosten en westen van Eurazië met elkaar verbonden. Er is tegenwoordig weer veel belangstelling voor de Zijderoute. Dat komt deels doordat China een Nieuwe Zijderoute van de grond probeert te krijgen. Deels is het een gevolg van de groeiende belangstelling onder historici voor niet-Westerse geschiedenis en voor culturele uitwisselingen tussen ‘Oost’ en ‘West’.
Over de Zijderoute zijn de afgelopen tijd veel nieuwe boeken verschenen. Maar wanneer en hoe is de Zijderoute ontstaan? De meeste geschiedenissen van de Zijderoute beginnen in de Middeleeuwen omdat daarover het meeste bekend is. Soms wordt er vagelijk naar de Oudheid verwezen. Door veranderende wetenschappelijke inzichten en nieuwe archeologische ontdekkingen komen we steeds meer te weten over de vroegste directe contacten tussen China en het Middellandse Zeegebied. In de lezing nemen we deze uitwisselingen over enorme geografische afstanden onder de loep. In het bijzonder gaan we in op de vraag hoe die contacten tot stand kwamen en wat er verhandeld werd (veel meer dan zijde).
Maandag 9 mei, 20.00 uur in het Walkartcentrum. Kosten € 6,00 voor leden en vrienden van de Walkartgemeenschap, vrij voor de leden van het Klassiek Verbond en scholieren; voor anderen € 8,00.
Koffie en thee worden u aangeboden door de Walkartgemeenschap.
Na een periode van corona-onderbrekingen, gaan we komend seizoen weer dapper beginnen en pakken onze zoektocht in het leven weer -via de gespreksgroep- op. Dit jaar blijft het thema: Verder Kijken. Soms zelfs even terugkijken om weer verder te kunnen kijken.
Helma van Remmen is de gespreksleider en zocht een aantal thema's voor de gesprekken, zoals inspiratie door anderen, wat verbindt ons, wat is goed- hoe moet ik leven, getroffen door iets? Tijdens de gespreksochtenden zijn deze thema's het startpunt. Wie weet waartoe ze leiden?
Wilt u meedoen? Geef u op via de contactpagina van deze website.
Vooralsnog zitten we ruim uit elkaar en vermijden we geloop in de zaal. Mooi is, als we allemaal gevaccineerd zouden zijn.
Zie ook: https://www.walkart.nl/activiteiten/Lees--en-gesprekskringen/levensvragen
Nog verder weg komen we miljarden melkwegen tegen met allerhande prachtige vormen. Hoe verder weg we kijken: des te dieper kijken we in het verleden. Sterrenkundigen zijn echte historici: ze kunnen in het verleden kijken! Uiteindelijk bereiken we de grens van onze waarnemingen: we kijken dan zover terug in de tijd dat we de gevolgen van de Oerknal kunnen zien!
de rug, maar in veel landen is de democratische rechtsstaat door
nationalistische bewegingen tot een illusie gemaakt. Xi Jinping in China, de militaire staatsgreep in Birma, Erdogan in Turkije, Bolsonaro in Brazilië, Duterte in de Filippijnen, Poetin in Rusland, Orban in Hongarije, de lijst is verontrustend lang en niet volledig, want in veel staten op het Afrikaanse continent is evenmin sprake van een goed functionerende democratie.
In ons land hebben we gelukkig nog niet te maken met zulke ontwikkelingen, maar ook in onze democratie loopt lang niet alles naar wens.
Op papier is het allemaal goed geregeld. We hebben een stelsel van evenredige vertegenwoordiging waarin wij personen kiezen die voor onze belangen moeten opkomen en onze rechten moeten bewaken. Maar in de praktijk hapert dit stelsel meermalen en voelt het kiezersvolk zich niet gehoord. Komt dit door de partijvorming als uitvloeisel van de verzuiling uit de vorige eeuw of is dit het gevolg van de moeilijkheid om slagvaardige regeringen te vormen in een versnipperd politiek landschap? Leidt ons politieke stelsel tot een gestage uitholling van onze democratische beginselen of is dit slechts een tijdelijk verschijnsel waar we ons niet al te druk over moeten maken?
In de lezing die ik in maart zal geven doe ik een poging om tot een analyse te komen van de problemen waarmee de Nederlandse democratie worstelt. Als die analyse daartoe aanleiding geeft, probeer ik een aanzet te schetsen voor een mogelijke nieuwe politieke formule.