Op dinsdagochtend 8 maart 2022 is Ger Boogaard overleden. Ger was van 2004 tot 2018 voorzitter van onze gemeenschap. Daarna bleef hij een frequent bezoeker van onze zondagse bijeenkomsten en overige activiteiten.

 

In 2020 werd geconstateerd dat Ger prostaatkanker had. Deze ziekte is met succes behandeld alhoewel de medicijnen vasculaire dementie veroorzaakten. Daaraan, en aan de bloedarmoede waar hij ook aan leed, was weinig te doen. Tijdens zijn hele ziekteperiode mocht hij veel kaarten, telefoontjes en bezoekjes van Walkarters ontvangen en dat deed hem goed. Zelf had hij nog hoop op herstel want hij maakte plannen om weer te gaan schilderen, pianostukken in te studeren en te reizen. Helaas is dat er niet meer van gekomen.

 

Ger werd geboren in Den Haag in 1938. Hij had één broer, Simon die zeven jaar ouder was. Zijn vader werkte in en na de oorlog voor het Ministerie van Wederopbouw. Van zijn vader kreeg hij een groot verantwoordelijkheidsgevoel mee en interesse voor filosofie en religie.

 

Tijdens zijn carrière bij Shell behaalde Ger zijn onderwijsakte Engels. Als bijbaan gaf hij les bij Instituut Schoevers. Daar kreeg hij zijn Marian in de klas. Het was liefde op het eerste gezicht en ondanks het leeftijdsverschil werd het een gelukkig huwelijk dat meer dan 50 jaar duurde. In 1969 besloot Ger voor zichzelf te beginnen met een opleidingsinstituut voor volwassenen. Samen met Marian bouwde hij een mooi bedrijf op dat tot op heden bestaat.

 

Het bestuur van de Walkartgemeenschap vroeg Ger in 2004 om het voorzitterschap op zich te nemen. Hij accepteerde deze functie onder voorwaarde dat hij de kerk en het bijgebouw mocht restaureren en naar deze tijd brengen. Uit een inventarisatie bleek dat er heel wat te doen was. Zowel binnen- als buitenkant zijn grondig opgeknapt, inclusief Walkartcentrum en kosterswoning. Deze renovatie levert ons tot op de dag van vandaag niet alleen veel plezier op, maar ook een welkome bron van inkomsten.

 

Met de komst van Ger veranderde niet alleen het uiterlijk van de gebouwen, maar ook de sfeer werd anders. Er was direct een klik tussen voorganger en voorzitter en dat gaf een positieve energie. Met Ger en Johan aan het roer kon er over verschillen gesproken worden en was er ruimte voor uiteenlopende meningen. Dat kenmerkt onze gemeenschap nog steeds.

 

Ger was heel trots op zijn twee dochters Mariëtte en Elinoor. De oudste nam zijn bedrijf over. De jongste realiseerde zijn jongensdroom en werd piloot. Als opa genoot hij van zijn twee kleinzoons Floris en Thomas. Floris enthousiasmeerde hij voor de piano. Samen hebben ze menigeen blij gemaakt met hun quatre-mains pianospel.

 

Op zaterdag 19 maart 2022 was er een herinneringsbijeenkomst. Onze kerk was lange tijd niet zo vol geweest. Ook de meeste leden van onze gemeenschap waren aanwezig. Uit hun woorden bleek een grote waardering voor Ger als mens en als voorzitter. We gaan hem en zijn schouderklopjes missen.